وقتی در خیابان قدم می زنی و صحنه هایی را می بینی که دلت را به درد می آورد...وقتی روزنامه ها را ورق می زنی و خبرهایی را می خوانی که بوی تفرقه می دهد ...وقتی در تاکسی و اتوبوس حرف هایی را می شنوی که انتظارش را نداری...وقتی صمیمی ترین دوست تو با نامردی حق تو را پایمال می کند...وقتی همه دنیا را دروغ و تزویر پر می کند ...وقتی سرت را به هر طرف که بر می گردانی فتنه ای را در حال وقوع می بینی ...وقتی انسان ها دیگر مهر نمی ورزند...تنها چیزی که می توانی دلت را به آن خوش کنی یک هدیه آسمانی است، توجهی الهی به تو و به همه عالم وجود. می دانی از کدام بخشش گوارا حرف می زنم؟؟؟